Απόφαση Ειρηνοδικείου Αθηνών (1777/2024) για παροχή αδείας για αποποίηση για λογαριασμό ανηλίκου. Η απόφαση αφορά σε υποθέσεις ανηλίκων με συνήθη διαμονή σε χώρες της αλλοδαπής και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποχώρηση Ηνωμένου Βασιλείου από Ε.Ε. Διεθνής συνεργασία για προστασία παιδιών. Συμφέρον ανηλίκου. Διευκόλυνση συλλογής αποδείξεων. Παθητικό κληρονομιάς. Δείτε την απόφαση, η οποία δημοσιεύεται επιμελεία της δικηγόρου Αθηνών Ηρώς Μαούνη, LL.M. Αστικού Δικαίου:

ΑΡΙΘΜΟΣ 1777/2024

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

(ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ)

Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Αθηνών Ευθυμία Λάττα και τη Γραμματέα Ευπραξία Κυριλή.

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 21.03.2023 για να δικάσει τη με αριθμό κατάθεσης …/…/…-…-2023 αίτηση, με αντικείμενο την παροχή άδειας για αποποίηση κληρονομίας ανηλίκου.

ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: … …. του … … και της … …., κατοίκου … Ηνωμένου Βασιλείου (… … ,… … …UK), ως ασκούσας την επιμέλεια και τη γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου της …-… … του … … και της … …, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας δικηγόρου της Αργυρώς Μαούνη, ΑΜ ΔΣΑ 39444, η οποία κατέθεσε γραμμάτιο προκαταβολής του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών και προτάσεις. Επί της με αριθμό κατάθεσης …/…/…-…-2023 αίτησης, η οποία προσδιορίστηκε για την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσης δικάσιμο, η πληρεξούσια δικηγόρος της αιτούσας αναφέρθηκε στην αίτησή της και ζήτησε να γίνει δεκτή.

Μελέτησε τη δικογραφία.

Σκέφθηκε σύμφωνα με τον νόμο.

  1. Σύμφωνα με γενικό άγραφο εθιμικό κανόνα, όταν μια ένδικη υπόθεση παρουσιάζει στοιχείο αλλοδαπότητας, τα σχετικά δικονομικά ζητήματα, όπως αυτό της διεθνούς δικαιοδοσίας του δικάζοντος δικαστηρίου, διέπονται από το δίκαιο του κράτους του δικαστηρίου αυτού (lex fori, βλ. Βρέλλη, Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, 2008, 356). Περαιτέρω, από τον συνδυασμό των άρθ. 3, 740 παρ. 2, 797 ΚΠολΔ, 1526, 1625 περ. 1 ΑΚ προκύπτουν τα εξής: στην δικαιοδοσία των ελληνικών πολιτικών δικαστηρίων υπάγονται Έλληνες και αλλοδαποί, εφόσον υπάρχει τοπική αρμοδιότητα ελληνικού δικαστηρίου, η οποία καθορίζεται, για τις υποθέσεις της εκουσίας δικαιοδοσίας, στις ειδικότερες διατάξεις των άρθρ. 782 επ. ΚΠολΔ ανάλογα με τη φύση της υπόθεσης, χωρίς να επιτρέπεται παρέκταση αυτής, ιδίως με τη μορφή της θεμελίωσης ή του αποκλεισμού της διεθνούς δικαιοδοσίας των ελληνικών δικαστηρίων με βάση την βούληση των ενδιαφερόμενων. Ειδικότερα, όταν ζητείται σύμφωνα με τον νόμο άδεια να ενεργήσουν οι συνασκούντες την γονική μέριμνα γονείς αποποίηση κληρονομίας στο όνομα και για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους, αρμόδιο είναι αποκλειστικά το δικαστήριο του τόπου της συνήθους διαμονής του ανηλίκου. Ως συνήθης διαμονή νοείται ο τόπος, όπου το πρόσωπο έχει ορίσει, με σταθερό τρόπο, το μόνιμο ή σύνηθες κέντρο των ενδιαφερόντων του. Η τελευταία δεν ταυτίζεται μεν με την έννοια της κατοικίας, αφού δεν εξαρτάται τόσο από νομικό προσδιορισμό και κανόνες δικαίου όσο από τα πραγματικά περιστατικά που συνδέουν ένα άτομο με συγκεκριμένη χώρα, πλην όμως η συνδρομή της προϋποθέτει όχι ευκαιριακή και περιστασιακή διαμονή, αλλά διαμονή που έχει χρονική διάρκεια κα δη μακρά. Συνεπώς, όταν ο νόμος αξιώνει ως θεμελιωτικό της τοπικής αρμοδιότητας το στοιχείο της “συνήθους διαμονής”, δεν αρκεί η προσωρινή διαμονή σε κάποιο τόπο, διότι πρόκειται για ευκαιριακό σύνδεσμο με τον τόπο αυτό που δεν ενέχει πρόθεση καταργήσεως της προηγούμενης συνήθους διαμονής (βλ. ΜΠρΑΘ 477/2009, ΕφΑΔ 2010, 983, ΕφΘες 1689/2005, Αρμ 2005, 1782). Περαιτέρω, πρέπει να γίνει δεκτό ότι η αποκλειστικότητα της δωσιδικίας του δικαστηρίου της συνήθους διαμονής μπορεί να καμφθεί σε ορισμένες περιπτώσεις που η αυστηρή προσήλωση στη γραμματική διατύπωση της σχετικής διάταξης οδηγεί σε δυσεπίλυτες πρακτικές δυσχέρειες, όπως για παράδειγμα όταν η άδεια αποποίησης ζητείται για λογαριασμό ανηλίκου με συνήθη διαμονή στην αλλοδαπή, αλλά για πράξη που αφορά κληρονομία που βρίσκεται στην Ελλάδα, οπότε, αν ήθελε αποκλεισθεί η διεθνής δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων, καθίσταται άκρως δυσχερής η διάγνωση του αν θα δυνηθεί ο ανήλικος, αυτοπροσώπως η δια των νομίμων αντιπροσώπων του, να προβεί σε νομότυπη διενέργεια της πράξης αυτής στις, δικαστικές ή άλλες, αρχές του τόπου της συνήθους διαμονής του στην αλλοδαπή και συνεπώς τίθεται σε κίνδυνο η δυνατότητα αποτελεσματικής άσκησης του δικαιώματός του στην αποποίηση της κληρονομίας. Σε μια τέτοια περίπτωση, καθώς και από το πνεύμα της διατάξεως δεν συνάγεται αντίθετη νομοθετική βούληση, αφού δεν προσβάλλονται ιδιωτικά συμφέροντα των διαδίκων ή τρίτων ή το δημόσιο συμφέρον, ο ισχυρός σύνδεσμος του τόπου της κληρονομίας ως παράλληλη δικαιοδοτική βάση είναι ικανός να θεμελιώσει κατά τόπον αρμοδιότητα και συνεπώς και διεθνή δικαιοδοσία ελληνικού δικαστηρίου (βλ. παρατ. Α. Πλεύρη στην ΜΠρΑθ 477/2009, ΕφΑΔ 2010, 983 επ.) Αρμόδιο δε δικαστήριο θα είναι εκείνο το οποίο βρίσκεται σε εγγύτητα με τη φύση της υποθέσεως και τον τόπο που θα ενεργηθεί η πράξη που αφορά την κληρονομία, ήτοι το δικαστήριο της τελευταίας κατοικίας του κληρονομουμένου ως δικαστήριο της κληρονομίας κατ’ άρθ. 810 ΚΠολΔ (Ειρ. Χαλανδρίου 54/2017, αδημοσίευτη). Ιδιαίτερης μνείας ως προς αυτό το ζήτημα χρήζει η απόφαση της 19ης Απρίλιου 2018 του 6ου Τμήματος του Δικαστηρίου της Ε.Ε. επί της υπόθεσης C-565/16 (ΑΙessαndrο Sαpοnαrο, Καλλιόπη-Χλόη Ξυλινά). Με την ανωτέρω απόφαση ανάμεσα σε πολλές άλλες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες σκέψεις έγινε δεκτό ότι δυνάμει του κανονισμού 2201/2003 η κατάθεση της αίτησης στα δικαστήρια κράτους μέλους συνεπάγεται ανεπιφύλακτη αποδοχή της διεθνούς δικαιοδοσίας αυτών και ακολούθως έκρινε ότι το ελληνικό δικαστήριο έχει διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκαση της αίτησης. Περαιτέρω με την απόφαση αυτή γίνεται ρητή επίκληση της έννοιας του υπέρτερου συμφέροντος του τέκνου ως κριτηρίου για την δυνατότητα παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας και υπογραμμίζεται ότι οι κανόνες διεθνούς δικαιοδοσίας που θεσπίζονται με τον κανονισμό αυτό καθορίζονται με γνώμονα το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού. Με την απόφαση αυτή ναι μεν καθορίσθηκαν τα κριτήρια για την διεθνή δικαιοδοσία των δικαστηρίων μόνο των χωρών που αποτελούν μέλη της Ε.Ε. (βλ. ήδη την με αριθμό 139/2018 Ειρ. Ξάνθης η οποία έκανε δεκτή αίτηση για αποποίηση κληρονομιάς τέκνου με συνήθη διαμονή στην Γερμανία). Ωστόσο, οι σκέψεις που εμπεριέχονται στην απόφαση μπορούν να χρησιμεύσουν ως ερμηνευτική πυξίδα κατά την εκδίκαση αντίστοιχων υποθέσεων ανηλίκων με συνήθη διαμονή σε χώρες της αλλοδαπής και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟ ΕΣΔΙ “ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΣ” 5, 6, 7 Φεβρουαρίου 2020- ΣΥΝΗΘΗ ΖΗΊΉΜΑΤΑ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟΥ, Γεώργιος Περ. Αναγνωστόπουλος Ειρηνοδίκης Πειραιά).

ΙΙ. Η διεθνής δικαιοδοσία επί των γαμικών διαφορών και των διαφορών γονικής μέριμνας ρυθμιζόταν στις μέχρι τώρα σχέσεις της Ελλάδας και του Ηνωμένου Βασιλείου από τον Κανονισμό 2201/2003. Την 1.2.2020 το ΗΒ αποχώρησε επίσημα από την ευρωπαϊκή οικογένεια και κατέστη «τρίτο κράτος». Η Συμφωνία Αποχώρησης του ΗΒ προέβλεψε μία μεταβατική περίοδο (1.2.2020 – 31.12.2020), στη διάρκεια της οποίας, το δίκαιο της ΕΕ ίσχυσε στο σύνολό του ως προς το ΗΒ και εντός αυτού. Τα δικαστήρια των κρατών μελών, όσον αφορά τη διεθνή δικαιοδοσία επί αγωγών που αφορούν τη γονική μέριμνα παιδιού και στις οποίες εμπλέκεται το ΗΒ, μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου, θα εξακολουθήσουν να εφαρμόζουν τον ΚανΒρυξΠα, όταν ο δικαιοδοτικός σύνδεσμος που χρησιμοποιείται από την κατά περίπτωση εφαρμοστέα διάταξη εντοπίζεται στο έδαφος κράτους μέλους. Επομένως, τα ελληνικά δικαστήρια θα εφαρμόζουν τον Κανονισμό, όταν η συνήθης διαμονή του παιδιού βρίσκεται στην Ελλάδα, καθώς η διάταξη του άρθ. 8 § 1 του Κανονισμού προϋποθέτει απλώς τη συνήθη διαμονή του παιδιού σε κράτος μέλος, έστω κι αν το στοιχείο αλλοδαπότητας εντοπίζεται σε κράτος μη δεσμευόμενο από τον Κανονισμό, εάν τώρα η δικαιοδοσία δεν μπορεί να θεμελιωθεί δυνάμει του Κανονισμού, θα εφαρμοστεί το εσωτερικό δίκαιο κατ’ άρθ. 14. Εφόσον το fοrυm είναι η Ελλάδα, Ιeχ fοri θεωρείται και η ΣΧάγης 1996, η οποία κατ’ άρθρο 28 § 1 Σ. υπερισχύει του εσωτερικού δικονομικού δικαίου. Εάν, λοιπόν, η συνήθης διαμονή του παιδιού εντοπίζεται στο ΗΒ ή εάν το παιδί που διέμενε συνήθως στην Ελλάδα μετακινηθεί νόμιμα στο ΗΒ, όπου και αποκτήσει νέα συνήθη διαμονή, εφαρμοστέα τυγχάνει η ΣΧάγης 1996 και συγκεκριμένα το άρθ. 5 § 1. Σύμφωνα, όμως, και με τη Σύμβαση της Χάγης του 1996 «σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση, την εκτέλεση και τη συνεργασία σε θέματα γονικής μέριμνας και μέτρων προστασίας των παιδιών», τα κράτη που υπέγραψαν τη σύμβαση, έλαβαν υπόψη την ανάγκη ενισχύσεως της προστασίας των παιδιών στις διεθνείς υποθέσεις, επιθυμώντας να αποφύγουν συγκρούσεις μεταξύ των νομικών τους συστημάτων σε ζητήματα σχετικά με τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και την εκτέλεση των μέτρων προστασίας των παιδιών, τονίζοντας τη σπουδαιότητα της διεθνούς συνεργασίας για την προστασία των παιδιών και επιβεβαιώνοντας ότι το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού πρέπει να είναι ζήτημα πρωταρχικής σημασίας (Α. Λαγούδη, Ειδικά ζητήματα οικογενειακών διαφορών προσωπικού χαρακτήρα μετά το Βreχit, Leχ&Fοrυm l/2021.132 =sakkoulas-online).

ΙΙΙ. Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1710, 1711, 1846, 1847, 1848, 1854 και 1856 ΑΚ συνάγονται τα ακόλουθα: α) κατά το χρόνο του θανάτου προσώπου η περιουσία του επάγεται αυτοδικαίως στους κληρονόμους του, οι οποίοι μπορούν να την αποποιηθούν μέσα σε προθεσμία τεσσάρων μηνών, που αρχίζει από τότε που έμαθαν την επαγωγή και το λόγο της, β) η αποποίηση αυτή γίνεται με δήλωση στη γραμματεία του δικαστηρίου της κληρονομίας (812 ΚΠολΔ), γ) αν ο κληρονόμος αποποιηθεί την κληρονομία, η επαγωγή σε εκείνον που αποποιήθηκε θεωρείται ότι δεν έγινε και στην περίπτωση αυτή επάγεται σε εκείνον που θα είχε κληθεί, αν αυτός που αποποιήθηκε δεν ζούσε κατά το χρόνο θανάτου του κληρονομουμένου. Στην τελευταία αυτή περίπτωση η προθεσμία των τεσσάρων μηνών αρχίζει από τη γνώση της αποποίησης του προηγούμενου και της εξαιτίας αυτής κλήσης του κληρονόμου. Τα γεγονότα της γνώσης της επαγωγής – υπό την έννοια της βάσιμης πληροφόρησης της ύπαρξης των πραγματικών και νομικών προϋποθέσεων, η συνδρομή των οποίων επιφέρει την αυτοδίκαιη κτήση της κληρονομίας – και, αθροιστικά, του λόγου της επαγωγής – δηλαδή της κλήσης εκ διαθήκης ή εκ του νόμου ως εξ αδιαθέτου κληρονόμος – ερευνώνται αν συντρέχουν στο πρόσωπο του εκπροσωπούντος τον ανίκανο. Η προθεσμία της αποποίησης τρέχει, εφόσον ο νόμος δεν διακρίνει, και κατά προσώπων ανίκανων προς δικαιοπραξία, όμως αυτή αναστέλλεται για όσους λόγους και η παραγραφή (άρθρα 255 επ. ΑΚ), μεταξύ των οποίων και η διάταξη του άρθρου 257§2 ΑΚ, στην οποία όμως η προθεσμία είναι τεσσάρων μηνών. Γίνεται έτσι δεκτό ότι συνιστά λόγο ανωτέρας βίας, που αναστέλλει τη συμπλήρωση της προαναφερόμενης προθεσμίας προς αποποίηση, ο χρόνος που μεσολαβεί από τότε που ο νόμιμος αντιπρόσωπος του ανίκανου προς δικαιοπραξία υπέβαλε στο δικαστήριο σχετική αίτηση για παροχή άδειας αποποίησης μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασης του δικαστηρίου. Περαιτέρω, αναφορικά με την αποποίηση της κληρονομίας από ανήλικο, αυτή γίνεται κατά τις διατάξεις των άρθρων 1526 και 1625 §1 εδ. α’ ΑΚ, σε συνδυασμό και με τα άρθρα 1510 επ. ΑΚ, από τους ασκούντες τη γονική μέριμνα, μετά από σχετική άδεια του δικαστηρίου (ΑΠ 493/2003 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

Στην προκείμενη περίπτωση, η αιτούσα, με την υπό κρίση αίτησή της, ως ασκούσα αποκλειστικώς την επιμέλεια και γονική μέριμνα του ανήλικου τέκνου της …-… … του … … και της … …, ζητεί να της παρασχεθεί από το Δικαστήριο η άδεια να αποποιηθεί για λογαριασμό του ανωτέρω ανηλίκου την κληρονομία του πατρός του, … … του … και της …-…, ο οποίος απεβίωσε αδιάθετος την …-…-2023 στο … του Ηνωμένου Βασιλείου, για το λόγο ότι η κληρονομία αυτού ήταν κατάχρεη, με συνέπεια η αιτούμενη άδεια να είναι αναγκαία και ωφέλιμη για τη διοίκηση της περιουσίας του ανηλίκου τέκνου της. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα, η ως άνω αίτηση η υπό κρίση αίτηση παραδεκτά εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου (άρθρα 739, 740 παρ. 1, 797), το οποίο έχει διεθνή δικαιοδοσία προς εκδίκαση της επίδικης διαφοράς (άρθρο 3 ΚΠολΔ), κρινόμενης της διεθνούς δικαιοδοσίας με κριτήριο: α) ότι η κατάθεση της αίτησης στα δικαστήρια κράτους μέλους συνεπάγεται ανεπιφύλακτη αποδοχή της διεθνούς δικαιοδοσίας αυτών και ακολούθως το παρόν δικαστήριο έχει διεθνή δικαιοδοσία για την εκδίκαση της αίτησης και β) ότι για την δυνατότητα παρεκτάσεως διεθνούς δικαιοδοσίας λαμβάνεται υπόψιν το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού. Σημειωτέον την 1.2.2020 το ΗΒ αποχώρησε επίσημα από την ευρωπαϊκή οικογένεια και κατέστη «τρίτο κράτος», όμως τα ως άνω κριτήρια μπορούν να χρησιμεύσουν ως ερμηνευτικά εργαλεία και για το Ηνωμένο Βασίλειο, λαμβανομένου υπόψιν άλλωστε και ότι η Σύμβαση της Χάγης 1996 «για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση, την εκτέλεση και τη συνεργασία ως προς τη γονική ευθύνη και τα μέτρα προστασίας των παιδιών», η οποία θεωρείται Ιeχ fori, έχει επίσης ως κύριο και πρωταρχικό στόχο το υπέρτερο συμφέρον του παιδιού. Συνεπώς, με βάση τα παραπάνω, εν προκειμένω μπορεί να θεμελιωθεί διεθνής δικαιοδοσία και συνακόλουθα τοπική αρμοδιότητα του παρόντος Δικαστηρίου, παρά το γεγονός ότι το ανήλικο τέκνο της αιτούσας διαμένει με τη μητέρα του, η οποία ασκεί αποκλειστικά τη γονική μέριμνα καθώς ο σύζυγός της απεβίωσε, αλλά κατοικεί εκτός Ελλάδας και συγκεκριμένα στην Ουαλία Ηνωμένου Βασιλείου, εφόσον η αίτηση κατατέθηκε ανεπιφύλακτα από αυτή ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία διαδικαστική ενέργεια συνιστά ανεπιφύλακτη αποδοχή της διεθνούς δικαιοδοσίας, και η κατ’ αυτόν τον τρόπο θεμελιούμενη αρμοδιότητα εξυπηρετεί το συμφέρον του ανηλίκου, καθώς διευκολύνεται η συλλογή αποδείξεων, λόγω ύπαρξης υπέρογκων χρεών του αποβιώσαντος στην Ελλάδα (μεγαλοοφειλέτης του Ελληνικού Δημοσίου), δηλαδή είναι ο τόπος όπου βρίσκεται το παθητικό της κληρονομιαίας περιουσίας και δικαστήριο της κληρονομίας, όπου θα γίνει η αποποίηση, λόγω του ότι κληρονομούμενος δεν είχε κατά το χρόνο του θανάτου του την κατοικία του ούτε τη διαμονή του στην Ελλάδα είναι το ειρηνοδικείο της πρωτεύουσας του Κράτους, επομένως το παρόν δικαστήριο. Ο δε Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών στην υπό κρίση υπόθεση δεν προέβη σε κάποια ενέργεια αφότου ενημερώθηκε προσηκόντως για την αίτηση ούτε και αξιοποίησε κάποια από τις διαθέσιμες σε αυτόν διαδικαστικές πράξεις για να αντιταχθεί στην πραγματοποιηθείσα με την κατάθεση της αιτήσεως από τη μητέρα του ανηλίκου τέκνου παρέκταση διεθνούς δικαιοδοσίας (βλ. την με αριθμό …Α/…-…-2024 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, Παναγιώτη Κ. Κρανίτη, τηρουμένης της προβλεπόμενης προδικασίας κατ’ άρθρο 748 § 2, 4 ΚΠολΔ). Το γεγονός δε αυτό αρκεί για να συναχθεί αποδοχή της διεθνούς δικαιοδοσίας εκ μέρους του και συνεπώς, με βάση τα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω, αυτός αποδέχθηκε σιωπηρά με ανεπιφύλακτο τρόπο την παρέκταση της διεθνούς δικαιοδοσίας των ελληνικών δικαστηρίων. Είναι δε ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1526, 1528, 1625 αρ.1, 1630, 1710, 1813, 1846, 1847 παρ.1 εδ. α’ και παρ. 3 σε συνδ. με 214 και 255, 1848,1856 ΑΚ και 62, 64 αρ. 1 ΚΠολΔ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρος, που εξετάσθηκε νόμιμα στο ακροατήριο, η οποία περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου και από όλα τα έγγραφα που προσκομίζει η αιτούσα, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Την …/…/..2023 απεβίωσε, στο …, …, οδός …, αρ. …, … του Ηνωμένου Βασιλείου, ο … … του … και της …, κάτοικος εν ζωή …, οδός …, αρ. … του Ηνωμένου Βασιλείου (βλ. η με αριθ. πρωτ. …/…-…-2023 ληξιαρχική πράξη θανάτου με αρ. …/…/2023 του Τμήματος Ειδικού Ληξιαρχείου και το με αριθ. … πιστοποιητικό Θανάτου του Ληξιαρχείου της Κομητείας του … του Ηνωμένου Βασιλείου με τη συνημμένη από …-…-2023 μετάφραση), χωρίς να αφήσει διαθήκη (βλ. το με αρ. …/…-»…»-.2024 πιστοποιητικό περί μη δημοσίευσης διαθήκης της Γραμματέως του Ειρηνοδικείου Αθηνών και το με αριθ. …/…-…-2024 πιστοποιητικό περί μη δημοσίευσης διαθήκης της Γραμματέως του Πρωτοδικείου Αθηνών) καταλείποντας κατά το χρόνο θανάτου του, ως μοναδικούς πλησιέστερους συγγενείς και εξ’ αδιαθέτου κληρονόμους: α) την αιτούσα σύζυγό του … … του … … και της … …, τα ενήλικα τέκνα του β) … … … του … και της …, γ) … – … … του … και της … και δ) το ανήλικο τέκνο του …-… … του … … και της … …, γεννηθέν στις …-…-2015 (βλ. προκύπτει από το με αρ. πρωτ. …/…-…-2023 πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών του Δήμου …- …). Η σύζυγος του θανόντος – αιτούσα αποποιήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα, στις …-…-2023, την επαχθείσα σε αυτή κληρονομία του θανόντος συζύγου της (βλ. με αρ. …/2023 έκθεση αποποίησης κληρονομίας της ανωτέρω ενώπιον του Γραμματέως του Ειρηνοδικείου Αθηνών). Το ανωτέρω τέκνο του θανόντος καλείται ως κληρονόμος εξ’ αδιαθέτου στην πρώτη τάξη κατ’ άρθρο 1813 ΑΚ και στερείται την αναγκαία δικαιοπρακτική ικανότητα προκειμένου να αποποιηθεί την επαχθείσα σε αυτό κληρονομία, η προθεσμία αποποίησης της οποίας, αρχομένης την …-…-2023 ανεστάλη από την …-…-2023 (ημεροχρονολογία κατάθεσης της κρινόμενης αίτησης) και μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επ’ αυτής, καθόσον χωρίς την άδεια του Δικαστηρίου δεν δύναται να την αποποιηθεί για λογαριασμό του η αιτούσα μητέρα του, που ασκεί αποκλειστικά τη γονική μέριμνα αυτού, η γνώση δε περί της επαγωγής (θάνατος του πατέρα του ανηλίκου τέκνου) και του λόγου αυτής (η συγγενική του σχέση με τον ως άνω αποβιώσαντα και η εκ του νόμου κλήση του στην κληρονομία), κρίνεται στο πρόσωπο του νομίμου αντιπροσώπου αυτού, ήτοι της αιτούσας μητρός του. Επιπλέον, απεδείχθη ότι ο θανών ήταν στη λίστα των μεyαλοοφειλετών του Ελληνικού Δημοσίου και τα χρέη του προς το Δημόσιο ανέρχονται συνολικά περίπου στο ποσό των … ευρώ, ενώ δε διέθετε κανένα στοιχείο ενεργητικού, ούτε κινητά ούτε ακίνητα. Κατόπιν των ανωτέρω, η αποδοχή της επαχθείσης στο ανωτέρω ανήλικο κληρονομίας, ακόμα και με το ευεργέτημα της απογραφής, κρίνεται άσκοπη και μη συνάδουσα προς το συμφέρον του, με αποτέλεσμα να συντρέχει περίπτωση προφανούς ωφελείας του, να παρασχεθεί η άδεια στην αιτούσα μητέρα του να την αποποιηθεί για λογαριασμό του, εν όψει του κατάχρεου αυτής. Παρότι δε αυτό δικαιούται να προβεί σε αποποίησή της εντός της ετήσιας προθεσμίας του άρθρου 1912 ΑΚ, σύμφωνα με το άρθρο 35 του Ν. 4786/2021, η παροχή της σχετικής άδειας αποποίησης στο παρόν χρονικό σημείο, ενόψει του κατάχρεου της κληρονομίας, κρίνεται δικαιολογημένη προς το σκοπό της ταχύτερης διευθέτησης της σχετικής εκκρεμότητας και προς αποφυγή άσκοπων ταλαιπωριών και δαπανών τους. Πρέπει, επομένως, η αίτηση να γίνει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

ΠΑΡΕΧΕΙ την άδεια στην αιτούσα … … του … … και της … …, κατοίκου … Ηνωμένου Βασιλείου ως ασκούσας την επιμέλεια και γενική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου της …-…… του … … και της … (…) … (…), να προβεί στο όνομα και για λογαριασμό του στη νομότυπη αποποίηση της εξ’ αδιαθέτου επαχθείσας σε αυτό κληρονομίας του πατρός του, … … του …, κατοίκου εν ζωή … Ηνωμένου Βασιλείου, που απεβίωσε την …/…/2023, στο … Ηνωμένου Βασιλείου, χωρίς να αφήσει διαθήκη.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριό του σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στην Αθήνα στις 22 Αυγούστου 2024.

Η ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ

ΕΥΘΥΜΙΑ ΛΑΤΤΑ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

Υπογράφεται μόνο από τον Ειρηνοδίκη επειδή η γραμματέας κωλύεται

Αθήνα, 22-08-2024